Niedoczynność tarczycy – powikłania, leczenie

Niedoczynność tarczycy jest poważną chorobą mającą wpływ na funkcjonowanie całego ciała.

Nieleczona będzie postępowała, a z czasem może doprowadzić do wystąpienia groźnych powikłań. W skrajnych przypadkach zaniechanie leczenia może doprowadzić do śpiączki hipometabolicznej, która prowadzi do bezpośredniego zagrożenia życia.

Aby uniknąć skutków hipotyreozy, należy jak najszybciej wdrożyć leczenie, które polega na uzupełnieniu niedoborów hormonów. Leczenie farmakologiczne w tym wypadku trwa do końca życia. Nie należy go przerywać pomimo poprawy zdrowia.

Diagnostyka niedoczynności tarczycy:

W celu potwierdzenia niedoczynności tarczycy należy wykonać badania hormonalne. Oznaczane jest stężenie TSH oraz fT4. Gdy TSH jest zbyt wysokie, a fT4 zbyt niskie możemy stwierdzić występowanie niedoczynności gruczołu tarczowego. Normy hormonów tarczycy znajdziecie w poście “Tarczyca – działanie i normy”.

Lekarz może następnie zlecić USG tarczycy, które ma zobrazować jej wielkość oraz echogeniczność, a także oznaczenie stężenia przeciwciał przeciwtarczycowych, a zwłaszcza przeciwciał anty-TPO (przeciwciał przeciwko tyreoperoksydazie) oraz anty-TG (przeciwko tyreoglobulinie). Te kroki pozwalają na określenie czy niedoczynności tarczycy towarzyszy także Hashimoto (podwyższone stężenie anty-TPO jest wskaźnikiem występowania tej choroby).

Skutki nieleczonej niedoczynności tarczycy:

• Hipotyreoza – ogromne zagrożenie dla układu nerwowego, może doprowadzić do głębokich stanów lękowych i depresyjnych
• Choroby układu sercowo-naczyniowego m.in. zapalenie osierdzia i niewydolność serca
• Niedokrwistość – u pacjentów z bardzo późno zdiagnozowaną niedoczynnością tarczycy
• U kobiet nawracające poronienia
• U mężczyzn spadek libido
• Przełom hipometaboliczny – w skrajnych przypadkach, który prowadzi do śpiączki, hipowentylacji, hipotermii, hipoglikemi i dyselektrolitemi, spadku częstości akcji serca, obrzęków, kwasicy oddechowej, spadku ciśnienia tętniczego. Śpiączka hipometaboliczna jest obarczona dużą śmiertelnością (od 20-60%). Stan wymaga bezwzględnego leczenia na oddziale intensywnej terapii.

Leczenie

Sposób leczenie niedoczynności tarczycy musi ustalić lekarz. Przyjmowanie hormonów uzupełniających powinno odbywać się pod jego ścisła kontrolą, według zaleconych dawek.

Podstawowym lekiem stosowanym w przy leczeniu niedoczynności tarczycy jest tyroksyna (T4). Preparaty zawierające ją to:

• Eutyrox
• Letrox
• Eltroxin
• Wolarex

Poza tyroksyną niedoczynność tarczycy jest leczona również preparatami z T3 (trijodotyronina), hormonami zwierzęcymi, jodem, a także preparatami łączonymi T3+T4, T4 + jod.

Jeśli chcesz dowiedzieć się jak zmienić swoją dietę w przypadku chorowania na niedoczynność tarczycy przeczytaj artykuł “Niedoczynność tarczycy, a dieta”.

Diety w niedoczynności tarczycy